တစ္ၾကိမ္မွာတစ္ခု
ကြ်န္ေတာ္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က လူသူရွင္းလင္းေသာ မကၠဆီကို ကမ္းေျခတစ္ေနရာမွာ သူ႔အေတြ႔အၾကဳံအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုေျပာျပသည္။
ေနဝင္ဆည္းဆာအခ်ိန္ ကမ္းေျခမွာသူတစ္ေယာာက္တည္းေလွ်ာက္သြားေနရင္းက ဟိုးအေဝးဆီမွာလူတစ္ေယာက္လွမ္းျမင္ရသည္။နည္းနည္းနီးလာေတာ့ေဒသခံ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းသတိျပဳမိသည္။ သည္တစ္ေယာက္က ကမ္းေျခေသာင္စပ္မွာ ကုန္းကုန္း ကုန္းကုန္းႏွင့္သြားေနရာက တစ္စံုတရာကို ငံု႔ေကာက္ကာ ပင္လယ္ေရထဲ လႊင့္ပစ္သည္။သည္ေနာက္အဲဒီလိုဘဲ နည္းနည္းေလွ်ာက္သြားလိုက္ တစ္ခုခုေတြ႔လွ်င္ ေကာက္ယူလိုက္ လႊင့္ပစ္လိုက္လုပ္ေနသည္။
သူ႔အနားေရာက္သြားျပီးေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႔ေတာ့လွိဳင္းႏွင့္ပါလာျပီး သဲေသာင္ျပင္ေပၚ တင္က်န္ေနသည္႔ ၾကယ္ငါးေတြကိုေရထဲျပန္ပစ္ထည္႔ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိရသည္။
သည္လူဘာရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္လုပ္ေနသလဲ စဥ္းစားမရျဖစ္သြားသည္။သို႔ႏွင့္သူ႔ကိုႏွဳတ္ဆက္ ျပီးတည္႔တည္႔ပင္ေမးၾကည္႔သည္။
ထိုသူကေျပာသည္ ၾကယ္ငါးေတြသမုဒၵရာထဲျပန္ပို႔ေပးေနတာေလ၊
ခင္ဗ်ားျမင္တဲ့အတိုင္းဘဲ ၊ အခုဒီေရက်ခ်ိန္ေသာင္ျပင္မွာ တင္က်န္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ေတြဟာ ေရတက္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေအာင္အၾကာၾကီး ေစာင့္ေနရမွာ
ဒါပင္မဲ့ အဲဒီေလာက္ၾကာရင္ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ျပီးေသမွာပဲ ဟုေျပာေလသည္။
ဟုတ္ကဲ့အဲဒီေလာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းသေဘာေပါက္ပါတယ္ ဟုကြ်န္ေတာ္မိတ္ေဆြကျပန္ေျပာသည္။ ကြ်န္ေတာ္မိတ္ေဆြကပင္ဆက္ျပီး
ဒီကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္မွာ ၾကယ္ငါးေတြေထာင္ခ်ီျပီးရွိေနမွာေပါ့ဗ်ာ
အဲဒီေကာင္ေတြအားလံုးခင္ဗ်ားဘယ္လိုလိုက္ေကာက္မလဲ တစ္ေယာက္တည္း မနိုင္ႏိုင္ဘူးေလဗ်ာ ၊ျပီးေတာ့စဥ္းစားၾကည္႔ ဒီကမ္းရိုးတမ္း တစ္ေလွ်ာက္ လံုးဆိုရင္အခုလိုေသာင္ျပင္ေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီရွိမွာေပါ့။ဒီေသာင္စပ္တိုင္းမွာ ရွိတဲ့ၾကယ္ငါးေတြဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ သူ႔သဘာဝႏွင့္သူျဖစ္ေနတာ ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ဘာေတြထူးျခား ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္မလဲ. . .
ေဒသခံပုဂၢိဳလ္ကျပံဳးသည္။ ေနာက္ထက္ၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္ေကာက္တယ္။ ထို႔ေနာက္
အျခားေကာင္ေတြအတြက္မထူးျခားေပမယ့္ ေဟာ့ဒီၾကယ္ငါးတစ္ေကာင္အတြက္ ထူးျခားသြားတာေပါ့ဟုဆိုကာ ပင္လယ္ေရထဲ လွမ္းပစ္ထည္႔လိုက္ေလသည္။
(ဒီရသစာစုေလး ဟာဆရာေဖျမင့္္ရဲ႔ ႏွလံုးသားအာဟာရ စာအုပ္မွာ ဖတ္ရလို႔ ႏွစ္သက္ျပီး ျပန္လည္ေရးသားေဖၚျပလိုက္တာပါ ။ ဒိစာစုေလးကိုဖတ္ရင္းက်ြန္ေတာ္လည္း တစ္ခုေတြးမိတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမိဳ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြပ္ ေတြမွာ ပညာမသင္ၾကားႏိုင္တဲ့ကေလးေတြ၊ အဝတ္အစားခ်ိဳ႔တဲ့ သည္႔လူေတြ ထမင္းကိုနပ္မွန္ေအာင္မစားႏိုင္တဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏိုင္ပါတယ္ အဲဒီလူေတြအမ်ားၾကီးထဲက တစ္ေယာက္ယာက္ျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တက္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီးေပးကမ္းႏိုင္ မယ္ဆိုရင္ ထိုစာစုေလးထဲကလိုပဲ
တစ္ၾကိမ္မွာတစ္ေယာက္ ေပါ့)
No comments:
Post a Comment